Osoba uznana za socjopatyczną wykształciła zachowania, które naruszają prawa innych osób. Często mają one charakter przestępczy. Niektóre z tych zachowań opisuje się jako nieprzestrzeganie zasad społecznych, oszustwo, impulsywność, lekkomyślne narażanie siebie lub innych na niebezpieczeństwo oraz brak wyrzutów sumienia. Takie zachowanie podpada pod stan zwany antyspołecznym zaburzeniem osobowości. Niektóre z przyczyn tego zaburzenia można doszukiwać się już w dzieciństwie.
Tego typu osoba nie ma empatii i brakuje jej wyrzutów sumienia. Myślą tylko o sobie i własnych korzyściach i nie przejmują się sprawianiem bólu fizycznego czy psychicznego innym ludziom. Kiedy sprawiają ból innym, nie odczuwają wstydu ani żadnego poczucia winy, ponieważ brakuje im empatii i nie czują potrzeby pokuty za to, co zrobili. Ważne jest, aby wiedzieć, co powoduje istnienie socjopatów, nie po to, aby zrozumieć ich zachowanie, ale aby zrozumieć, jak człowiek może rozwinąć tego typu zachowanie. Czy w niektórych przypadkach można uniknąć socjopatii, jeśli uniknie się przyczyn, które czasami ją prowokują?
Traumatyczne doświadczenia z dzieciństwa
Dzieci, które były maltretowane przez swoich rodziców lub opiekunów, mogą ponosić poważne konsekwencje w późniejszym życiu. Prawdopodobieństwo zostania socjopatą wzrasta, gdy dziecko jest poddawane takim nadużyciom. Zagrożone jest również dziecko, które ma oddalonych i obojętnych rodziców. Dzieci w tego typu opiece często nie przywiązują się do swoich rodziców lub opiekunów, co utrudnia tworzenie tych więzi z innymi w późniejszym życiu. Niedostępni rodzice często zapewniają niewielki nadzór lub zasady dla swoich dzieci. Skutkuje to tym, że dziecko nie nauczyło się znaczenia przestrzegania zasad, zarówno w domu, w szkole, jak i w społeczeństwie.
Nadużywający, zaniedbujący lub nieobecni rodzice nie są dla dziecka dobrym wzorem do naśladowania w dorosłym życiu. Dzieci, które stale przenoszą się z domu do domu, np. w pieczy zastępczej, nie będą też miały dobrego wzorca rodzicielskiego do naśladowania, co spowoduje, że będą miały poważne problemy emocjonalne.
Chemia mózgu
Obszar mózgu zwany korą przedczołową jest odpowiedzialny za kontrolę osądu, impulsywności, agresji i podejmowania decyzji. Uważa się, że ludzie, którzy wykazują zachowania antyspołeczne, mają zaburzenia równowagi chemicznej, które uniemożliwiają temu obszarowi mózgu wysyłanie sygnałów, które dyktują odpowiednie zachowania. Specyficzną substancją chemiczną zaangażowaną w ten proces jest serotonina, która wywołuje poczucie dobrego samopoczucia. Osoby z zachowaniami socjopatycznymi mogą mieć uszkodzone ośrodki nerwowe, które regulują uwalnianie serotoniny.
Zaburzenia zachowania
Objawy zaburzenia zachowania są bardzo podobne do objawów antyspołecznego zaburzenia osobowości. Kryteria to znęcanie się i grożenie innym, agresja wobec ludzi lub zwierząt, okrucieństwo fizyczne, niszczenie mienia, kłamstwo i kradzież. Dziecko, które ma zaburzenia zachowania o wczesnym początku, ma gorsze rokowania niż to, które rozwija się w późniejszym okresie dzieciństwa lub dorastania.
Osoba z zachowaniami socjopatycznymi zazwyczaj nie szuka pomocy, ponieważ nie wierzy, że potrzebuje jakiejkolwiek pomocy. Po pomoc sięgają prawdopodobnie tylko osoby, które popełniają przestępstwa i są zobowiązane przez prawo do leczenia, lub jeśli w ich życiu miały miejsce wydarzenia, które nie pozostawiły im innego wyboru, jak tylko skorzystać z profesjonalnego leczenia.