Transport międzynarodowy towarów jest realizowany na podstawie odpowiednich procedur celnych. Tranzyt celny to procedura, której nie dotyczy odprawa celna. Nie odnosi się jedynie do miejsc przeznaczenia w tym samym kraju, ale również zależy od umów dwustronnych oraz wielostronnych pomiędzy różnymi krajami. Co jeszcze warto wiedzieć o tranzycie celnym?
Tranzyt towarów jest procedurą celną, obowiązującą przewoźników, którzy wykonują transport do lub z krajów spoza Unii Europejskiej, a także krajów unijnych, w których nie są stosowane dyrektywy podatkowe, jak na przykład Wyspy Kanaryjskie. Zgłoszenia celnego musi dokonać przewoźnik (np firma Maripol) zanim dostarczy ładunek zagranicę. Można to zrobić za pośrednictwem strony internetowej urzędu celnego, jak i za pomocą papierowego formularza (SAD).
Każdy przewóz ładunków objętych procedurą celną (zarówno unijnego, jak i spoza wspólnoty) odbywa się z wykorzystaniem procedury tranzytu. Główną zaletą tranzytu celnego jest możliwość przemieszczenia ładunków bez konieczności uiszczenia opłat, takich jak należności celne, podatek VAT, podatek akcyzowy i inne opłaty. Jednak tranzyt celny nie tylko wiąże się z niższymi kosztami przewozu, ale również oznacza przyspieszenie całego procesu.
Rodzaje procedur tranzytu
W Polsce stosowane są trzy procedury tranzytu. Pierwszy z nich to krajowa procedura tranzytowa, która dotyczy wymiany towarów pomiędzy urzędem celnym granicznym a urzędem celnym wewnętrznym. Dzieje się tak głównie, jeżeli polski obszar celny określony jest jako docelowe miejsce dostarczenia ładunku z zagranicy. Krajowa procedura tranzytowa dotyczy również przypadku, kiedy następuje wymiana przesyłki pomiędzy urzędem celnym wewnętrznym a urzędem celnym wewnętrznym granicznym.
Wówczas przemieszczenia towaru odbywają się poza polskim obszarem celnym. O krajowej procedurze tranzytowej mówimy także w przypadku, kiedy wymiana towarów następuje miedzy urzędami celnymi wewnętrznymi. Drugą procedurą tranzytową jest procedura TIR, która może odbywać się przez jedną lub kilka granic. Przesyłki muszą być w stanie nienaruszonym z nieuszkodzeniami celnymi, aby towar nie został wprowadzony do obrotu w miejscu do tego nieprzeznaczonym.
Trzecim rodzajem procedury tranzytu jest wspólna procedura tranzytowa (WPT), która uprawnia do przemieszczania ładunków bez konieczności dokonywania odpraw celnych na granicach państw należących do konwencji WPT.
archiwum (ictor), Ew, fot: jwvein / pixabay